Heb je je al gerealiseerd dat 60 worden niet langer synoniem is met vertragen, maar met opnieuw beginnen? Ik herinner me de verbazing die ik kreeg toen ik mijn oudtante zich op 68-jarige leeftijd zag inschrijven voor duiklessen: het deed me alles heroverwegen wat ik geloofde over “de juiste leeftijd” voor iets. Sindsdien geef ik elke keer als iemand zestig kaarsjes uitblaast dezelfde uitnodiging: vier het door gewoontes los te laten die ons, zonder het te beseffen, uitschakelen. De blog Personal Branding vat het samen in acht gewoontes waar we afscheid van moeten nemen. Hier vertaal ik ze op mijn eigen manier, met de vragen die ik mezelf stelde toen ik ze las.
Ga je jezelf echt beperken vanwege je geboortedatum?
Ik vind het ongelooflijk hoe veel mensen aan het begin van een nieuw decennium mentale barrières opwerpen zoals “ik ben er niet klaar voor om nog meer te leren”. Klinkt dat bekend? Als het antwoord ja is, is het misschien tijd om door dat hek heen te breken. Elke nieuwe ochtend brengt zijn eigen spoedcursus in het leven en leeftijd, geloof me, is niet het leermiddel.
Accepteer dat de tijd verstrijkt… wat nu?
Nostalgie kan ons omarmen of in de greep houden. Als ik de zomers van mijn jeugd mis, vraag ik mezelf af: “Welke kans krijg ik vandaag die ik gisteren niet had? Aanpassen betekent niet vergeten, maar ruimte maken voor ervaringen die de vonk van het doel levend houden.
Zorgen voor je lichaam: opoffering of slim pact?
Ik moet bekennen dat ik meer dan eens mijn dagelijkse wandeling heb uitgesteld “omdat er dringende dingen zijn”. Spoiler: de dringende dingen zijn bewegen. Een uitgebalanceerd dieet en matige lichaamsbeweging zijn een garantie voor cardiovasculair, immunologisch en, incidenteel, mentaal welzijn. Je toekomstige zelf zal je hardop bedanken.
Wrok: de zwaarste bagage
We dragen allemaal oude wonden met ons mee. De vraag is of we die willen meedragen. Ik heb ontdekt dat het loslaten van woede niet uitwist wat we hebben meegemaakt, maar het maakt wel ruimte voor innerlijke vrede en minder giftige relaties. Wat als je vandaag besluit om lichter te reizen?
Dankbaarheid beoefenen: de truc om te zien wat er al is
Er zijn ochtenden waarop ik dankbaar ben voor de geur van koffie. Dat kleine gebaar verandert de kleur van mijn dag. Waarderen wat er is – in plaats van wat er ontbreekt – brengt je geest weer in balans en geeft je, bijna zonder het te beseffen, een heel gevoel.
Verwaarloosde hobby’s: waar is je vonk?
Onlangs heb ik mijn oude schildersezel weer neergezet en het kostte me maar tien penseelstreken om me te herinneren wie ik was toen ik nog gewoon “voor mijn plezier” schilderde. Tijd vrijmaken voor waar je van houdt – tuinieren, lezen, muziek – reactiveert vreugde en bevestigt je identiteit voorbij labels.
Leef in het heden: het vaccin tegen “wat als”.
Oude fouten herbeleven is als een film kijken met een voorspelbaar einde. Ik vraag mezelf liever af welke lessen ik kan leren voor het hier en nu. Jezelf opnieuw uitvinden is niet het verleden ontkennen, maar het gebruiken als springplank voor de toekomst die je wilt opbouwen.
Proberen het iedereen naar de zin te maken? Bedankt, maar nee bedankt
Leren om “nee” te zeggen heeft me een aantal uitputtingsslagen gekost. Toen ik me realiseerde dat prioriteit geven aan mijn eigen behoeften me niet egoïstisch maakte, maar bewust, kwam de interne weegschaal in evenwicht. Onszelf die daad van zelfzorg gunnen is de sleutel tot duurzaam geluk.
Mijn laatste reflectie
Elk van deze gewoonten is een klein afscheid van wat onze energie verzwakt en een groot hallo naar een levendig en authentiek leven in onze zestiger jaren – en daarna. Ik heb al gekozen welke koffers ik ga pakken, ook al ben ik nog geen 60, jij wel? Vertel me in de comments: welke gewoontes laat jij vandaag achter je om een nieuw tijdperk met enthousiasme te omarmen?
