Nieuwe regels van de Europese Commissie verplichten sportvissers vanaf 10 januari 2026 om hun vangsten maandelijks elektronisch aan te geven.
Vanaf 2026 zal de recreatievisserij in EU-landen met een kustlijn een voor- en een na-geschiedenis kennen. De Europese Commissie heeft Uitvoeringsverordening (EU) 2025/274 aangenomen, die nieuwe verplichtingen oplegt aan zowel lidstaten als recreatievissers. Vanaf 10 januari van dit jaar moeten alle sportvissers die bepaalde soorten vangen hun vangsten maandelijks elektronisch melden.
De maatregel, die afgelopen februari is gepubliceerd in het Publicatieblad van de Europese Unie, maakt deel uit van een bredere controle- en toezichtsregeling in het kader van het gemeenschappelijk visserijbeleid. Het doel is om de gegevensverzameling over niet-professionele visserij te verbeteren om het beheer ervan te vergemakkelijken en mogelijk misbruik of negatieve gevolgen voor bepaalde mariene bestanden te voorkomen.
EU wil recreatievisserij controleren
Volgens de nieuwe verordening moeten kustlidstaten een specifieke methode voor het verzamelen van vangstgegevens invoeren. Deze moet aan Brussel worden gemeld en maakt het mogelijk om vanaf 15 maart 2026 maandelijks geconsolideerde verslagen op te stellen. Bovendien moeten de landen elk jaar een algemeen verslag indienen via de elektronische server van EU RecFishing.
De verordening is echter vooral gericht op de hobbyisten zelf. Vanaf 10 januari 2026 zijn sportvissers verplicht om elke maand hun vangsten van specifieke soorten te registreren, inclusief of ze zijn teruggezet. Deze informatie zal worden ingediend via een digitaal systeem dat door elk land wordt ontwikkeld.
De regels bepalen ook dat de gegevens nauwkeurige informatie moeten bevatten, zoals het geografische vangstgebied, het gebruikte type vistuig, de manier van vissen (vanaf de wal, per boot, onder water of op ijs) en, waar mogelijk, het aantal gevangen of teruggezette vissen.
Verplichte markering van passief vistuig
Een van de meest besproken nieuwe kenmerken van de verordening is de verplichte markering van passief vistuig dat wordt gebruikt in de recreatievisserij. Dit omvat netten, beuglijnen, vallen, kommen en dergelijke, en moet correct worden geëtiketteerd met gegevens die de visser die er eigenaar van is identificeren. Ze moeten ook zichtbaar gemarkeerd zijn om te waarschuwen voor hun aanwezigheid in het water of op het ijs.
Het doel van deze maatregel is tweeledig: enerzijds het voorkomen van stroperij en anderzijds het verminderen van de milieu-impact van achtergelaten of verloren vistuig, in overeenstemming met de Europese richtlijn inzake plastic afval.
Kritiek en twijfels bij liefhebbers
De nieuwe regels hebben geleid tot bezorgdheid bij veel sportvissers, die bang zijn voor verdere bureaucratisering van hun hobby. Hoewel de technische details van het elektronische systeem in elk land nog niet zijn gepubliceerd, zijn er al kritische geluiden te horen op sociale netwerken en gespecialiseerde fora.
Voor de voorstanders van de maatregel is het echter een noodzakelijke stap om de controles van de sportvisserij op één lijn te brengen met die van de beroepsvisserij en om de duurzaamheid van de mariene hulpbronnen te garanderen. De realiteit is echter dat de effectieve uitvoering grotendeels zal afhangen van de manier waarop elke lidstaat de maatregel uitvoert en controleert.
