Zoals vaak het geval is met gezondheidstrends die zich als een lopend vuurtje verspreiden op sociale netwerken, kan mouth taping meer twijfels dan zekerheden oproepen.
Het wordt vaak gezien als een van de maatregelen die genomen moeten worden binnen de meer inclusieve trend die bekend staat als sleep maxing, dus, die de rust probeert te optimaliseren.
Deze methode heeft ook een visuele impact: het beeld dat het illustreert is een persoon die slaapt met zijn mond bedekt door een tape, die het lichaam zou dwingen om door de neus te ademen, vooral relevant in gevallen van snurken of slaapapneu.
Maar is het een methode die wordt aanbevolen door experts op dit gebied, of is het een zelfgemaakte en geïmproviseerde oplossing? Wat moeten we weten over mondtaping?
Mondtaping: wat is het?
“Mouth taping bestaat uit het plaatsen van een plakband over de lippen tijdens de slaap, met als doel het stimuleren van neusventilatie, die vaak wordt verplaatst door mondademhaling. Het gebruik ervan is wijdverspreid met de belofte van verbetering van snurken en slaapkwaliteit,” legt Sebastian Lopez uit, een oor-, neus- en keelspecialist in slaap.
Zowel López, die ook medisch directeur is van het Institute of Sleep Disorders (IES), als andere geraadpleegde bronnen geven toe dat deze methode geen wetenschappelijke basis heeft en ook niet op de lijst van goedgekeurde behandelingen staat.
Is het veilig?
Wat betreft de reden voor de massale verspreiding, gelooft López dat het “meer gedreven werd door de wellnesswereld dan door robuust wetenschappelijk bewijs”.
“Figuren zoals Katy Perry deelden het gebruik ervan om de slaap te verbeteren, en atleten zoals Iga Świątek, de nummer één van de wereld in tennis, trainden met hun mond in een verband om de neusademhaling te verbeteren,” legt hij uit.
Hij vervolgt: “Tegelijkertijd promoten veel influencers het als een oplossing om snurken te verhelpen of slaapapneu te behandelen, wat potentieel riskant kan zijn zonder voorafgaande medische evaluatie.
Dit betekent echter niet dat ademen door de neus niet belangrijk is. Lopez legt uit dat de bekendste rol is om geconditioneerde en gefilterde lucht in de longen toe te laten, maar dat het ook minder wijdverspreide maar klinisch relevante effecten heeft, zoals het activeren van het parasympathische zenuwstelsel, het opwekken van rust en ontspanning, en het verbeteren van de cardiovasculaire functie, herstellende slaap en ademhalingsefficiëntie.
Dit betekent echter niet dat de manier om dat te doen noodzakelijkerwijs deze techniek moet zijn. “Hoewel de fysiologische logica van mondtaping consistent is, is het geen universele of ongevaarlijke techniek. Er is geen sluitend bewijs dat deze strategie op zichzelf ademhalings- of slaapstoornissen geneest of behandelt. Bovendien kunnen niet alle mensen het veilig gebruiken,” waarschuwt hij.
Wanneer gebruiken?
De otolaryngoloog legt uit dat het kan worden gebruikt als onderdeel van een uitgebreide behandeling en onder begeleiding van gespecialiseerde professionals, vooral op het gebied van ademhalingsrevalidatie en slaapgeneeskunde, met het gebruik van de juiste materialen zoals hypoallergene tapes en antitranspiratiemiddelen.
“Hoewel het nu zichtbaarder is, is het geen nieuwe techniek: het werd eerder gebruikt in specifieke therapeutische contexten, zoals postoperatieve neuschirurgie of bij mensen met een gewone mondademhaling, zonder anatomische obstructie,” legt hij uit.
Daarnaast kan het worden gebruikt om de slaap te verbeteren, maar “binnen myofunctionele therapieprogramma’s voor patiënten met licht snurken, lichte apneu’s of augmented upper airway resistance syndrome (SARVA), vooral bij kinderen”.
Ook voor revalidatie na een luchtwegoperatie voor snurken en slaapapneu, sporttraining (om de neusademhaling tijdens het sporten te bevorderen en zo de cardiovasculaire functie en prestatie-efficiëntie te optimaliseren) en als onderdeel van ontspannings- en wellnessstrategieën om de activering van het parasympatische systeem te bevorderen, “gebaseerd op meditatie en bewuste neusademhalingsoefeningen”.
De arts wijst er echter op dat er enkele voorwaarden zijn:
- Geen neusobstructie (rhinitis, poliepen, septale afwijking).
- Geen ongediagnosticeerde slaapstoornissen (snurken of apneu).
- Geen angst, claustrofobie of abrupt ontwaken.
- Geen dermatologische problemen zoals dermatitis of huidziekten zoals psoriasis.
- Geen last hebben van acute aandoeningen van de luchtwegen (verkoudheid, sinusitis, astma).
“Het beschikbare bewijs is nog steeds schaars, met kleine onderzoeken van wisselende kwaliteit,” geeft hij toe. Hij zegt dat enkele voorlopige onderzoeken bij patiënten met lichte apneu of mondademhaling “een bescheiden daling van de apneu-hypopneu-index, een vermindering van snurken en een droge mond, en een betere subjectieve beleving van rust” hebben aangetoond.
Er zijn echter geen grootschalige klinische onderzoeken of studies die het gebruik als enige of definitieve behandeling ondersteunen.
Hij legt uit dat zijn team mondtaping gebruikt “als een therapeutisch hulpmiddel binnen een alomvattende aanpak, altijd met medische evaluatie en begeleiding door een gespecialiseerde logopedist”. Maar hij benadrukt dat het geen methode op zich is, maar “een extra schakel”.
