Oceaanwater is groener en dat komt niet door klimaatverandering: de theorie van herverdeling van rijkdom

Vanaf het moment dat we kinderen zijn en voor het eerst in contact komen met kaarten of globes, weten we dat de kleur blauw de aanwezigheid van de oceanen is. Kun je je voorstellen dat een deel ervan groen zou zijn?

Jane Goodall: “Wat je doet maakt een verschil en je moet beslissen welk verschil je wilt maken”. Steun ons werk, bescherm de planeet.

Het klinkt misschien overdreven, maar op sommige plaatsen zou het kunnen gebeuren. Drie oceanografen van de Duke University hebben sinds 2003 20 jaar lang satellietbeelden van NASA bestudeerd en een hardnekkige kleurverandering vastgesteld die de komende jaren niet zou stoppen.

Waarom verandert de zee van kleur?

Wat een eenvoudige kleurcuriositeit zou kunnen zijn, verbergt een overlevingsuitdaging voor duizenden soorten. De “vergroeningstrend” doet zich vooral voor aan de polen. Maar wat is de oorzaak?

De belangrijkste reden is dat tropische gebieden chlorofyl verliezen. De verandering in de concentratie van dit pigment, dat door fytoplankton wordt geproduceerd voor hun fotosyntheseproces , veroorzaakt een verschuiving van soorten naar koudere wateren, waarbij deze organismen, die een sleutelrol spelen in de mariene voedselketen, worden gevolgd. Als direct gevolg hiervan zou dit een impact hebben op de migratie van honderden vissen.

Migratie zou er ook voor zorgen dat de oceaan in tropische gebieden, dicht bij de evenaar, blauwer wordt door de afwezigheid van chlorofyl.

Het team heeft open water bestudeerd om de waarneming te vereenvoudigen, aangezien er in kustgebieden meer sediment is. De diagnose is overtuigend, maar de redenen voor de verandering van dit chlorofyl zijn niet duidelijk. Ze verduidelijken dat de bevindingen niet kunnen worden toegeschreven aan klimaatverandering, maar de belangrijkste oorzaak zou de opwarming van de wateren kunnen zijn.

Waarom zal de zee groen zijn rond de polen?

“We lenen concepten uit de economie zoals de Lorenz-curve en de Gini-index om samen uit te leggen hoe rijkdom in de samenleving is verdeeld. We denken dat het van toepassing is om te zien of het deel van de oceaan dat meer chlorofyl bevat in de loop van de tijd is veranderd,” legt Nicholas Cassar, een van de leden van het onderzoeksteam, uit.

Wat ze uiteindelijk hebben gevonden is dat de gebieden met meer chlorofyl meer zullen zijn en de ‘armere’ gebieden nog minder. Een van de getroffen sectoren zou de visserij kunnen zijn, aangezien 50% van de soorten voorkomt in tropische of subtropische gebieden en zou kunnen migreren op zoek naar dat “groene water”.

Fytoplankton is niet alleen een essentieel organisme in de oceaan, maar ook een “anonieme werker” voor ons om te ademen. Weinig mensen weten dit, maar naar schatting producerenze tussen de 50% en 85% van de zuurstof die jaarlijks in de atmosfeer terechtkomt. Ze verwijderen ook kooldioxide en zetten dit om in koolhydraten waar andere levende organismen zich mee voeden.

“Als deze trend zich voortzet, zal dat volgens ons zeker gevolgen hebben voor het ecosysteem, vooral in landen of voor mensen die afhankelijk zijn van vissen, zoogdieren of dieren. Elke verandering in de fytoplanktonpopulatie zal gevolgen hebben voor tropische gebieden,” zegt Haiping Zhao, een senior onderzoeker aan Duke University.

In tegenstelling tot wat je zou denken, zullen gebieden met groenere wateren vruchtbaarder zijn dan blauwe, terwijl gebieden met diepblauwe wateren in de problemen komen.

Delen: