Geschiedenis en wetenschap hebben de kijk op de schimmel Aspergillus flavus veranderd. Wij vertellen je erover.
De wetenschap is erin geslaagd om de slechte reputatie van een schimmel die jarenlang als dodelijk werd gebrandmerkt, om te draaien. Het wordt nu beschouwd als een mogelijke bondgenoot voor kankerbehandelingen.
Het is Aspergillus flavus. Het wordt ook wel de “vervloekte schimmel” genoemd, nadat het 103 jaar geleden “de schuld kreeg als de onzichtbare boosdoener achter de beruchte ‘Farao’s vloek’ na de opening van het graf van Toetanchamon ”, meldt National Geographic.
Aspergillus flavus, in staat om duizenden jaren te overleven in gesloten, vochtige omgevingen, zou de echte oorzaak van die sterfgevallen kunnen zijn geweest, voegen ze eraan toe in Muy Interesante.
Ze associëren het met de dood door “de mysterieuze” dood van verschillende archeologen die daar waren om het graf van Toetanchamon te openen.
Dat was het begin van zijn slechte reputatie, die nog werd versterkt door een gebeurtenis in Polen.
In Krakau, de hoofdstad van Polen, wordt gemeld dat van de 12 wetenschappers die het graf van koning Casimir IV binnengingen, er tien binnen een paar weken stierven. De onzichtbare boosdoener: de schimmel.
Het einde van de slechte reputatie
Gelukkig is de wetenschap verder gegaan en heeft ze de “vervloekte schimmel” geanalyseerd. Vandaag de dag wordt het als een prestatie beschouwd dat de moleculen van de giftige schimmel zijn getransformeerd om de kracht ervan te onderzoeken.
Een waarheid opent de weg naar hoop “Schimmels gaven ons penicilline,” herinnert Sherry Gao, professor en hoofdauteur van het onderzoek, zich in ‘National’.
Ze wijzen er in National Geographic op dat “een interdisciplinair team onder leiding van onderzoekers van de Universiteit van Pennsylvania moleculen van de giftige schimmel ontdekte en wijzigde, waardoor ze werden omgezet in verbindingen die kankercellen kunnen vernietigen met een werkzaamheid die vergelijkbaar is met geneesmiddelen die door de FDA zijn goedgekeurd voor de behandeling van leukemie.”….
Deze moleculen waren voornamelijk waargenomen bij bacteriën, maar bijna nooit bij schimmels.
In Muy Interesante vertellen ze in detail dat de zogenaamde RiPP’s “(gesynthetiseerde en post-translationeel gemodificeerde ribosomale peptiden) inderdaad waren geïdentificeerd in bacteriën en planten, maar nauwelijks waren onderzocht in schimmels.
Met behulp van een combinatie van genetische en chemische technieken konden wetenschappers vier van deze moleculen isoleren uit de schimmel die in de graven werd gevonden”.
De wetenschap blijft voorzichtig en optimistisch verder studeren. De nieuwe moleculen hebben de naam “asperigimycinen” gekregen, naar de niet meer giftige schimmel waarvan ze afkomstig zijn.
De asperigimycines “lijken zich uitsluitend te richten op de cellen van bepaalde soorten kanker, zoals leukemie, en blokkeren hun celdeling zonder andere gezonde cellen te schaden”, meldt Muy Interesante.
Wie had dat gedacht: er was de “vloek van Toetanchamon” voor nodig om zover te komen. Elk pad dat leidt naar een geneesmiddel tegen kanker moet worden erkend. Wat ze ook verder uit de oeroude schimmel kunnen halen dat zich vertaalt in voordelen, is welkom.
